بیانیه جبهه دمکراتیک ایران درباره انتخابات مجلس هشتم و بن بست گفتمان اصلاحات

انتخابات مجلس هشتم بن بست گفتمان اصلاحات و گشايش فصل تحول گرايي

درنظام هاي دموكراتيك كه بركنش گروههاي سياسي واحزاب به مثابه شاخصه هاي اراده سياسي ومطالبات اقشاراجتماعي است ، برجسته ترين كارويژه انتخابات آن است كه مكانيزم سالم اعمال قدرت را ازطريق كسب آراي اكثريت مردم فراهم مي آورد. درنظام هاي توتاليتر ، اقتدارگرا و شبه دموكراتيك نه تنها چنين مكانيزمي اصالت ندارد بلكه نمايش آن عمدتا درراستاي سرپوش نهادن بررويه ديكتاتوري است. بديهي است دلبستن به اين پوسته بي محتوا نه تنها گامي درمسيردمكراسي نخواهد بود بلكه به سبب ظرفيت اصلاح ناپذيراين گونه ساختارهاي سياسي دميدن دراين شيپور همانند آب درهاون كوبيدن وهدردادن پتانسيل فعال اجتماعي است. ازمدتها پيش نيروهاي تحول گرا كه شاخصه ي ممتاز آن باوربه ضرورت دگرگوني بنيادي ساختارسياسي كنوني است خطاب به نيروهاي اصلاح طلب كه شاخصه آن باوربه حفظ ساختاركنوني وصرفا ضرورت اصلاح روبنايي آن است اين پرسش را مطرح مي كردند كه چگونه مي توانيد با قانون اساسي پرتناقض كنوني به دموكراسي مورد نظرخود نايل شويد. انتخاباتي كه هم در مرحله مقدمات هم درمراحل اجرا ونيز اعلام نتايج آكنده ازرويكردهاي غيردموكراتيك ومخدوش است، انتخاباتي كه حتي نمايندگان برگزيده آن آزاد نيستند كه درفرآيند قانون گذاري انجام وظيفه نمايند.آيا حضوردراين انتخابات جزآب به آسياب اقتدارگرايان ريختن است.
پرسش امروزنيروهاي تحول گرا ازخيل سازمان ،جبهه واحزاب گوناگون اصلاح طلبي آن است ؛ آنهايي كه دربرابرخطر ازدست رفتن مرزهاي آبي ايران زمين به مماشات وعدم واكنش موثر گذراندند. آنهايي كه درتخريب تدريجي آثارتمدني ايران سكوت نمودند و دركشوري كه سرشارازدرآمد نفت وگازاست ملت آن زمستان رابدترازكشورهايي كه فاقد اين منابع ثروتند بسربرده و بايد شاهد آماراسف انگيزازكشته شدن درسرما وتوقف اموروزندگي عادي اين مردم بود وآنهايي كه دربرابرمداخله روزافزون حكومت درحوزه خصوصي مردم به تنگ آمده سكوت نموده واگرهرروز سخن از بازداشت دانشجو ، كارگر، فرهنگي و يا مرگ مشكوك زندانيان سياسي و عقيدتي است .گروههاي اصلاح طلب كوتاه آمدن دربرابر همه اين مذلتها رابه بهاي حضوردرانتخابات واصلاح امور از مجراي قانوني به جان خريده اند، اكنون دربرابر گزينه قابل پيش بيني رد صلاحيت گسترده و حضور در انتخابات غير رقابتي وغير آزاد چه رويكردي خواهند داشت؟
آيا تمامي تشكلها ، جمعيت ها ،احزاب وگروههاي اصلاح طلب با همه امكانات مالي ورسانه اي وادعاي خود درزمينه پايگاه مردمي قادر نيستند به اندازه تشكل هاي تحول گراي دانشجويي به اقدامي اعتراضي درقبال مسيرغيردمكراتيك وغيرقانوني هيات حاكمه دست زنند؟ آيا چشم دوختن به رايزني سران حكومت با چشم اندازي كه ازهم اكنون قابل تصوراست كه منجر به حضور تحت كنترل اقليت اصلاح طلب واكثريت اقتدارگرا درمجلس آينده خواهد انجاميد گزينه مطلوبي درفرايند دمكراتيزاسيون اين كشور است يا همچنان كه ازشواهد امرپيداست اين رويه اصلاح طلبان سرگرم ساختن ملت به بازي هاي سياسي و ادامه پوپوليسم اين بارازسوي جناح ديگرحكومت خواهد بود؟
شايد هنوزديرنباشد كه اصلاح طلبان وراي تئوري ها ونظريه پردازي ها درعرصه عمل پايگاه مردمي واعتبار سياسي خود را در معرض قضاوت عمومي قرار دهند و به جاي رايزني هاي پشت پرده و حل وفصل مسايل ازكانال هاي غيردمكراتيك ازپايه اصلي دمكراسي يعني مردم استمداد جويند.آيا اصلاح طلبان حاضرند براي مطالبات خود هزينه بپردازند؟

تهران/ 6 بهمن 1386 خورشيدي