27 مهر 1386 روزآن لاین
نگاه هفته - پنجشنبه 26 مهر 1386 [2007.10.18]
مهرداد شيباني
m.shaibani@roozonline.com
هفته پاياني مهر ماه 1386 در تاريخ ايران ننگ ديگري را به ثبت خواهد داد و ترکمانچاي دوم رابه نام جمهوري اسلامي رقم خواهد زد.
در ترکمانچاي اول و گلستان، شاهان قاجار به فتواي علما به جنگ کفر رفتند و 12 ايالت زر خيز ايران را تقديم روسيه اي کردند که درعصر استعمار کهن همراه انگلستان بزرگترين دشمن ايران بود، در زمان شوروي اين خطر بيشتر از همه توسط علما در بوق مي شد که وصيت نامه پطر کبير درحال انجام است و روس ها قصد دارند به آبهاي گرم خليج فارس برسند؛ و امروز احمدي نژاد آنها را "متحد طبيعي" ايران مي خواند.
"متحدي" که سال هاست به آبهاي گرم خليج فارس رسيده، نيروگاه اتمي را بر ساحل آن علم کرده و اکنون که شاه و عالم يگانه شده اند؛ قصد بلعيدن درياي خزر را دارد. رويدادي چنان مهم که مي تواند همه حوادث هفته را بيرنگ کند.
اگر شاهان قاجار از امور جهان بي خبر بودند، حاکمان ايران کنوني با علم کامل، بستن ترکمانچاي دوم را تدارک ديدند.
جبهه ملي ايران در آستانه برگزاري اجلاس 5 کشور ساحلي خليج فارس در تهران هشدار داد: "هرگونه عقب نشيني از موضع قانوني ايران در درياي مازندران به معناي تجزيه ايران همانند پيمان ترکمانچاي خواهد بود. لجاجت در ادامه غني سازي اورانيوم ارزش اين هزينه عظيم را ندارد."
کوروش زعيم عضو رهبري شوراي اين جبهه گفت: "روسيه قصد دارد بستر دريا را به تناسب طول ساحل پنج کشور به پنج بخش تقسيم کند، ولي سطح دريا کماکان مشاع باشد. بستر دريا حدود 660 ميليارد بشکه ذخيره نفت و گاز دارد که دوسوم ذخاير کل جهان است و نزديک به همه آن بيرون يک پنجم ايران قرار مي گيرد. ما پيشنهاد مي کنيم که روسيه براي چگونگي تقسيم سهم مشاع پنجاه درصدي خود باسه کشوري که از دل خودش درآمده اند مذاکره کند و کاري به کار ايران نداشته باشد."
روزنامه اعتماد ملي هم در سر مقاله خود نوشت: "روس‌ها در سال‌هاي گذشته با سوءاستفاده از وضعيت تعريف نشده ايران در چالش با ايالا‌ت متحده و ديگر دولتهاي غربي، بيشترين بهره را برده اند. در حالي كه طبق توافقات تاريخي سهم دو طرف از منافع سطحي و زيربستري درياي خزر 50-50 بوده است، روس‌ها با اعمال فشار بر جمهوري اسلامي ايران و تهديد به انجام توافقات مستقيم دوگانه، درصدد امحاي حقوق ايران در اين رابطه بوده‌اند. گاهي سخن از سهم 8 درصدي، گاهي نيز 11 درصدي و در بهترين شرايط 20 درصدي رفته است."
جمهوري اسلامي با جوسازي و تبليغات گسترده اجلاس تهران را تشکيل داد. يک جنجال امنيتي در مورد ترور ولاديمير پوتين در تهران توانست انظار عمومي را جلب کند. پوتين دراين جو داغ تبليغاتي بعد از مذاکره با مقامات کليدي آمريکا، فرانسه و آلمان وارد تهران شد. مورداستقبال احمدي نژاد قرار گرفت که اعلام کرد: "ملت ايران و روسيه به هم گره خورده و بنابراين ما دو متحد طبيعي هستيم." استقبال بي سابقه از پوتين در کاخ سعد آباد انجام گرفت تا تفاوت "تزار نوين" با ديگر ميهمانان خارجي که در خيابان مراسم رسمي را انجام مي دادند، براي همگان روشن شود.
طبق معمول جمهوري اسلامي فقط اخبار يک پيروزي ديگر در بوق شد و کمترين اطلاعي به مردم داده نشد. اگر کاظم جلالي نماينده مجلس در خلال در يک مصاحبه نگفته بود که ايران از "20 درصد کوتاه نمي آيد" مضمون اصلي قرارداد ترکمانچاي دوم مخفي مي ماند. يعني تا اينجا هم 30 درصد سهم ايران دو دستي تقديم روسيه شده است. و ماجرا به همين جا ختم نمي شود. روزنامه کيهان که يک روز ادعاي مالکيت بحرين را مي کند تا بهانه بدست اعراب وآمريکا بدهد، و حالا براي مامور سابق ک گ ب يقه مي درد، گوشه ديگري از حاتم بخشي حاکمان را در خبري اختصاصي بر ملا کرد: "همكاري دو كشور در زمينه فعاليت شركت هاي نفت و گاز تسهيل خواهد شد. علاوه بر اين بر مبناي بندي از اين سند روس ها تمايل خود را به حضور در پروژه پارس جنوبي نشان داده اند. بخش ديگري از اين سند به توافقاتي در زمينه نيروگاه ها اختصاص دارد. روسيه در اين بخش متعهد شده است به مدرنيزه كردن نيروگاه هايي كه قبلا به ياري اين كشور در ايران ساخته شده كمك كند. به علاوه اعلام شده است كه همكاري هاي جديدي در زمينه احداث نيروگاه هاي برق-آبي صورت خواهد گرفت. يك بند از اين سند مشخصا به موضوع نيروگاه بوشهر اختصاص دارد. در اين بند آمده است: روسيه نسبت به ساخت و راه اندازي نيروگاه بوشهر طبق جدول زمان بندي توافق شده ميان دو طرف اقدام خواهد كرد. هنوز چيزي از جزئيات اين جدول منتشر نشده است. بند ديگري از اين سند نيز تصريح مي كند كه روسيه 5 فروند هواپيماي توپولفTU204-100 به ايران تحويل خواهد داد."
يعني اينکه دست روسيه بر ذخاير نفتي ايران گشوده است از خزر تا درياي عمان. و همه بذل و بخشش ثروت هاي ملي ايران براي رسيدن به يک هدف است که در يکي از بندهاي قطعنامه پاياني جا گرفته:
"استفاده از درياي خزر براي اهداف صلح آميز و تاييد حمله نکردن نيروهاي مسلح 5 کشورحاشيه دريا به همديگر و اجازه ندادن به استفاده از قلمرو كشورشان براي تهاجم و ساير عمليات نظامي عليه هر يك ازطرفها."
يعني تلاش براي بستن يکي از مجاري حمله آمريکا که خواب خوش را از چشم "مسوولان امروز نظام" ربوده که به فرمايش آقاي محمد رضا باهنر: "نتيجه خون دل خوردن اصولگرايان هستند. که ديپلماسي لبخند دولت گذشته به اخم در برابر مستكبران تبديل" کرده اند. و کار بجائي رسيده که: "امروز ايران از نظر اقتدار در يك وضعيت استثنايي قرار دارد كه در 28 سال انقلاب هرگز چنين نبوده است."
اخبار ديگر هم حکايت از "اقتدار استثنائي جمهوري اسلامي" دارد. آقاي علي اکبر ولايتي که از قضا هم سنگر محمد رضا باهنر هم هست، سخنان او را تائيد مي کند: "نظر اجمالي به جهان اسلام و خاورميانه به ما مي‌گويد كه آينده‌اي پر از ماجرا را در پيش‌رو داريم و ماجراجوي اصلي در اين قضيه آمريكاست."
يک هم سنگر ديگر هم همين حرف ها را مي زند. حسن روحاني - نماينده آيت‌الله خامنه‌اي در شوراي عالي امنيت ملي ـ مي گويد: "اکنون در حوزه بين المللي بيش از هميشه مورد تهديد هستيم... شرايط ما، شرايط مطلوبي نيست. دشمن سازمان ملل و شوراي امنيت را پناهگاهي براي خود قرار داده تا از آن طريق فشار را بر ما افزايش دهد.آثار اين فشارها در روابط اقتصادي و سياسي مشاهده مي‌شود.شرايط ما هر روز سخت تر مي شود."
دکتر ابراهيم يزدي که بعد از اين سخنان روانه آمريکا شد "اقتدار" رابيشتر مي شکافد. او درباره "خطر حمله به ايران، تلاش هاي مشکوک در جمهوري اسلامي که همواره به سود اسرائيل تمام شده، پيامدهاي مخرب سخنراني احمدي نژاد در دانشگاه کلمبيا و فراهم آمدن زمينه افکار عمومي جهاني براي حمله اسرائيل به ايران، خطر نزديک و بسيار جدي اعلام تحريم نفت ايران در شوراي امنيت سازمان ملل و فراهم شدن زمينه بسته شدن خليج فارس توسط امريکائي ها و سپس حمله به ايران و ناگزير بودن اصلاحات ساختاري در جمهوري اسلامي" سخن مي گويد و مي افزايد: "فکر مي کنند که شاه بلد نبود و ايشان بلدند چه کار کنند؛ درحاليکه روزگار به گردن اين ها هم خواهد زد."
در برابر اين سخنان، اظهار نظر محمد رضا خاتمي ديگر بيرنگ مي نمايد: "کشور در سراشيبي است."
حبيب اله عسگر اولادي هم که انگار ديده اوضاع خراب است، وارد صحنه شد و گفت: "اوضاع کنوني کشور بسيار خوب است."
براي تائيد نظر او هم دلايل متعددي پيدا شد. بي بي سي گزارش داد: "پروژه هاي بزرگ گازي ايران به دليل کمبود منابع مالي و مشکلات ناشي از تحريم هاي شوراي امنيت سازمان ملل با تاخيرهاي طولاني مواجه شده است."
جبهه مشارکت اعلام کرد: "درآمد افسانه‌اي و هنگفت ۱۲۰ ميليارد دلاري در دو سال ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ هزينه شد بدون آنكه نرخ رشد اقتصادي كشور و ديگر شاخص‌هاي كلان اقتصادي كشور بهبود يابند، و صد البته با رشد نزديك به صد در صد نقدينگي ناشي از تزريق دلارهاي نفتي بر عمق بيماري اقتصاد ايران و ابتلاي به بيماري هلندي افزوده شد."
ديويد ميليبند، وزير امور خارجه بريتانيا، به خبرنگاران گفت: "تجارت اروپا با ايران، از ژانويه امسال تا ماه مه، ۳۷ درصد کاهش يافته و اتحاديه اروپا پيامي روشن به رژيم ايران فرستاده که رهبران اين کشور بايد قطعنامه‌هاي شوراي امنيت را به اجرا بگذارند."
و آش آنقدر شور بود که داد آيت اله راستگرا مکارم شيرازي هم از گراني در آمد: "اخباري از نظام اقتصادي تركيه به ما مي‌رسد كه در آن‌جا تورم هفتاد درصدي سال‌هاي گذشته را به هفت درصد رسانده‌اند. مسوولان بايد ببينند آنها چه فرمول و محاسباتي انجام داده‌اند تا آنها هم تجربه كنند. چرا ما نمي‌توانيم تورم مثلا پانزده درصدي را به ده درصد كاهش دهيم؟ علت چيست؟"
وضع حقوق بشر هم که محشر بود. "گزارشگران بدون مرز" گزارش داد: "در رده‌بندي جهاني آزادي مطبوعات در سال ٢٠٠٧، ايران در رده ١٦٦ قرار دارد. در اين رده‌بندي جايگاه برمه ١٦٤ است. در منطقه‌ي ما، کويت در رده ٦٣، امارات متحده عربي ٦٥ و قطر در رده ٧۹ جاي گرفته‌اند."
يعني که از کويت و قطر هم عقب مانده ايم.
مهرماه به پايان مي رسد. درياي خزر را هم براي بقاي خود مي بخشند
Thursday, October 18, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment