چند خبر از زندانیان سیاسی وعقیدتی

محرومیت عباس خرسندی ازدرمان درزندان

مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران : زندانی سیاسی عباس خرسندی علیرغم ابتلا به بیماریهای متعدد کماکان از رسیدگی پزشکی محروم است.عباس خرسندی ، زندانی عقیدتی ، علیرغم ابتلا به بیماری قلبی ، بیماری اعصاب و رنج و دردهای متداومی چون سردردهای مزمن و مشکلات دستگاه گوارشی کماکان از رسیدگی پزشکی مورد نیاز محروم است.این زندانی که در بیرون زندان تحت نظر پزشک معالج تحت درمان بوده است ، پس از بازداشت و تا کنون جز رسیدگیهای سطحی بهداری زندان خدمات پزشکی مورد نیاز خود را دریافت ننموده است و این موضوع منجر به رشد و پیشرفت بیماریهای وی گردیده است. لازم به ذکر است درخواست مرخصی استعلاجی وی نیز مورد مخالفت مسئولین مربوطه قرار گرفته است.

انتقال دوتن از زندانیان به انفرادی-انجمن زندانیان سیاسی

بنا به گزارش های رسیده اقایان علی صارمی و محمد حسین فلاحیه به انفرادی منتقل شدند. انتقال این دو زندانی سیاسی از بند ۳۵۰ و به دنبال اعتراض ان ها به بدرفتاری مسئولین این بند و ازار و اذیت زندانیان صورت گرفت. شایان ذکر است مدتی است که بزرگ نیا مسئول بند ۳۵۰ به بهانه های گوناگون زندانیان سیاسی را مورد اذیت قرار می دهد. یکی از اقدامات بزرگ نیا این بود که به مرور زندانیان سیاسی را از این بند به بند ها و زندان های گوناگون انتقال داد.به گونه ای که بند ۳۵۰ از زندانیان سیاسی تخلیه گردید و اینک فقط اقایان میثاق یزدان نژاد،ظهور نبوی و منصوری در این بند زندانی هستند.

گزارشی از متهمان پرونده موسوم به براندازی نرم-مجموعه ی فعالان حقوق بشر
در پی اعلام وزارت اطلاعات مبنی بر پخش تلویزیونی اعترافات متهمان پرونده براندازی نرم که دو پزشک متخصص مبارزه با ایدز نیز جزو معترفین خوانده شده بودند. آخرین اطلاعات حاصله در این خصوص به شرح ذیل اعلام میگردد:
متهمان کماکان در بازداشت این پرونده شامل چهار فرد با مشخصات ذیل می باشند
1- آرش اعلایی
دکتر آرش علایی مدیر سابق موسسه بین المللی آموزش و پژوهش در مرکز ملی آموزشی پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی در ایران است. برادران علایی از سال 1998 میلادی در برنامه های درمان و پیشگیری ایدز بویژه با تمرکز بر کاهش آسیب ها در معتادان تزریقی مشغول به فعالیت شدند.
2- کامیار اعلایی
دکتر کامیار علایی دانشجوی دکترا در دانشکده بهداشت عمومی سانی آلبانی در نیویورک است که انتظار می رفت در پاییز سال جاری تحصیلاتش را در این دانشگاه از سر بگیرد. کامیار علایی، در سال 2007 میلادی مدرک فوق لیسانس خود را در رشته جمعیت و سلامت بین المللی از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد در بوستون امریکا دریافت کرده بود.
برادران علایی علاوه بر فعالیت در ایران، برای کارکنان بخش بهداشت و درمان در کشورهای افغانستان و تاجیکستان نیز دوره های آموزشی برگزار کرده و در ایجاد همکاری میان 12 کشور خاورمیانه و آسیای مرکزی فعال بودند. تلاشهای برادران علایی منجر به گسترش تخصص پزشکان در منطقه و رشد علم پزشکی شد، بطوری که سازمان جهانی بهداشت، ایران را بعنوان الگوی بهترین اقدام به رسمیت شناخت.
3- سیلویا هارتونیان
سیلویا هارتونیان؛ یک زن33 ساله ایرانی - ارمنی است. وی برای سازمان بین المللی آریکس در حوزه روشهای زایمان در ایران کار می کرده است.
4- محمد احسانی
محمد احسانی، فیلمساز ۳۴ ساله‌ی آذری است ، وی تحصیلاتش را در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه تبریز به پایان رسانده و هم‌زمان با دروس دانشگاهی‌اش، از سال‌های ۱۳۷۱ وارد دنیای فیلم و سینما شده است. آقای احسانی تاکنون بالغ بر ده فیلم مستند ساخته است که جوایز متعددی نیز در عرصه بین الملل به خود اختصاص داده است ، دو اثر ''ایدز، ایران ۱۳۸۳'' و 'زخم بر چنگ'' که پیرامون اعتیاد و مواد مخدر در ایران است منجمله مستندات پرونده وی عنوان شده است.
در خصوص آقای احسانی که تنها فردی از پرونده مورد اشاره است که تاکنون هویت وی محرز نگردیده بود ، روزنامه کیهان در تاریخ 24 خرداد 1386 با تیتر "پنج مستند ساز ايران را ترك كردند" می نویسد : "...با وجود مخالفت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با سفر مستندسازان ايراني به امريكا، پنج مستند ساز ايراني دعوت شده از سوي موسسه « مري ديان» از حدود يك هفته قبل به مقصد امريكا از ايران خارج شده اند. طبق اعلام منابع خبري، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به طور غير رسمي به 14 مستندساز ايراني دعوت شده، شديدا توصيه كرد تا از رفتن به اين سفر اجتناب كنند. علت اصلي اين توصيه نيز اين بود كه نمايشگاه آثار نقاشان ايراني كه توسط همين موسسه برگزار شد، چندي قبل با حضور كاندوليزا رايس، وزير امور خارجه امريكا افتتاح شد و طبق شنيده هاي منابع ايراني احتمال حضور ديگر مقامات ارشد امريكايي از جمله جرج بوش رييس جمهور امريكا در برنامه هاي فرهنگي موسسه مري ديان بسيار قوي بوده است. مهم ترين علت توصيه وزارت ارشاد به اين مستندسازان احتمال سوء استفاده سياسي مقامات امريكايي از اين مساله بوده است." این روزنامه در ادامه مینویسد : "...اين مستندسازان قرار است از تاريخ 72 مي تا 81 ژوئن در امريكا حضور داشته باشند. نمايش فيلم هاي اين مستندسازان در شهرهاي مختلف آمريكا همچون: نيويورك، واشنگتن، لس آنجلس و... ، سفر به شهرهاي مختلف آمريكا، حضور در هاليوود و آشنايي با مستندسازان آمريكايي از برنامه هاي تدارك ديده شده براي اين مستندسازان در سفر مذكور بوده است. نكته جالب توجه در اين ميان اين است كه مستندسازان ايراني با هماهنگي « بهمن مقصودلو» به اين سفر دعوت شده اند. مقصودلو از منتقدان سينماي ايران است كه ازسال ها قبل ساكن امريكا شده و تاكنون فيلم سازان مختلف ايراني به دعوت وي در امريكا حضور يافته اند. ..." البته خبر روزنامه کیهان که سوابق متعددی در پرونده سازی بر علیه فعالان مدنی و سیاسی داراست را خبرگزاري فارس به نقل از انجمن مستندسازان و روابط عمومي معاونت سينمايي تكذيب كرد.
افراد مذکور پس از بازداشت در مردادماه 1387 به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل و در شرایط بد روحی و جسمی قرار گرفتند ، دستگاه امنیتی تلاش بسیاری را با وعده های مکرر جهت اخذ مصاحبه تلویزیونی از این افراد داشته است، حسب اطلاعاتی که به دست مجموعه رسیده است ، برادران علایی منکر هرگونه اعتراف و حضور در مقابل دوربین گردیده اند ، آنان عنوان میدارند چنانچه ویدئویی از آنان به نمایش گذاشته شود ، صحنه هایی از حضور آنان در اتاق بازجویی با لباس مخصوص 209 خواهد بود که به صورت مخفیانه ضبط گردیده است ، که این نمایش خود بهترین گواه از شرایط جسمی و روانی آنان خواهد بود.
خانم سیلویا هارتونیان و آقای محمد احسانی دو متهم دیگر پرونده که هر دو نیز دچار مشکلات روحی و روانی در زمان بازداشت خود گردیده اند افرادی هستند که در مقابل دوربین تلویزیونی اقدام به مصاحبه و به اصطلاح اعتراف نموده اند. آقای احسانی که سابقه حضور بعنوان مهمان در تلویزیون صدای آمریکا را نیز دارا هستند بیشترین فشار و آسیب را جهت اجرای این برنامه متحمل گردیده اند ، به طوریکه شاهدان از آسیبهای روانی شدید وی سخن میگویند ، آنان عنوان داشته اند که نامبرده علیرغم اجازه بازجویان، به خاطر هراس، حاضر به برداشتن چشم بند خود حتی در فضای عمومی بند 209 یا سالن ملاقات نیز نمی شود و یا اینکه نامبرده در طی پنج ماه اخیر حاضر به تعویض یا شستشوی لباسهای خود با عنوان اینکه قرار است آزاد شود نشده است که خود گواه از شرایط بسیار وخیم روحی و روانی این زندانی دارد. خانم هارتونیان نیز به دلیل بیماری هراس از محیطهای بسته شرایط ناگواری را سپری مینماید