چه كسي بايد رأي بدهد؟
از كدامين زندان ؟
براي كدامين خواسته ؟
سرافكنده و تنها ، دست وپاي درزنجير ، بهر گناه بيگناهي
هركدام درگوشه اي از اين ميهن در اسارت نداشته هايمان
در اسارت شرمساري هايمان براي حتي يك زندگي روزمره،
در اسارت نگاه دردمند مادر ، در اسارت فغان كودك گرسنه ام
در اسارت قهر همسرم كه آينده اش را درمن جستجو ميكرد.
به چه كسي رأي بدهم؟
آنهايي كه اين همه را برايم ارمغان آوردند؟
آيا بيش از اين هم ميتوان زنجيره هاي غم را بر اندام بي اثر
خويش پيچاند؟
آه فراموش كردم از عيدي كه همچون هيولا سرراهم است بگويم.
نه ، نه ، من هرگز در اين انتخابات شركت نميكنم.
من ميدانم چه چيز را نميخواهم ،
حتي اگر ندانم چه چيز را ميخواهم.
وبلاگ رنگ فریاد
Thursday, February 21, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment